क्वचिद्भूमौ शय्या क्वचिदपि च पर्यङ्कशयन: ।
क्वचित् शाकाहारी क्वचिदपि च शाल्योदनरूचि: ।
क्वचित् कन्थाधारी क्वचिदपि च दिव्याम्बरधरः ।
मनस्वी कार्यार्थी न गणयति दु:खं न च सुखम् ।।
कधी जमीनीवर झोपणे तर कधी सुखशय्येवर झोपणे , कधी साधे शाकाहारी जेवणे तर कधी स्वादीष्ट भोजनाचा आस्वाद घेणे ,
कधी फाटलेले कपडे घालणे तर कधी उंची वस्त्र परिधान करणे . जी व्यक्ती आपल्या कार्यात मग्न असते त्याला असल्या बाह्य सुख-दुःखाची काहीच मोजदाद करीत नसते .
कभी धरती पे सोना कभी पलंग पे । कभी सब्जी खाना कभी रोटी–चावल । कभी फटे हुए कपडे पहनना कभी बहुत कीमती कपडे पहनना । जो व्यक्ति अपने कार्य में सर्वथा मग्न हो , उन्हें ऐसी बाहरी सुख दु:खो से कोई मतलब नहीं होता ।
A person devoted to his/her work does not care about incidental sorrows and joys . He/she may sleep on the ground or on fine bed , make do with vegetables only or eat delicious rice , wear torn clothes or elegant garments at other times.
