श्लोकः
दंष्ट्राकरालानि च ते मुखानि दृष्ट्वैव कालानलसन्निभानि ।
दिशो न जाने न लभे च शर्म प्रसीद देवेश जगन्निवास ॥ ११-२५॥
सन्धि विग्रहः
दंष्ट्रा-करालानि च ते मुखानि दृष्ट्वा एव काल-अनल-सन्निभानि ।
दिशः न जाने न लभे च शर्म प्रसीद देवेश जगत्-निवास ॥ ११-२५॥
श्लोकार्थः
हे देवेश! हे जगत्-निवास! काल-अनल-सन्निभानि
दंष्ट्रा-करालानि च ते मुखानि दृष्ट्वा एव (अहं) दिशः
न जाने, शर्म च न लभे, (अतः त्वं) प्रसीद ।
शब्दार्थः
दंष्ट्रा = teeth करालानि = terrible च = also ते = Your मुखानि = faces दृष्ट्वा = seeing एव = thus कालानल = the fire of death सन्निभानि = as if दिशः = the directions न = not जाने = I know न = not लभे = I obtain च = and शर्म = grace प्रसीद = be pleased देवेश = O Lord of all lords जगन्निवास = O refuge of the worlds.
Meaning
11.25: On seeing your formidable teeth, your faces, the Time’s (all-consuming) fires, I know not my sense of direction and find no comfort. Give me grace, O Lord of Gods and the Refuge of the Universe.
