अथ दृतीयोऽध्यायः। कर्मयोगः।
श्लोकः
ज्यायसी चेत्कर्मणस्ते मता बुद्धिर्जनार्दन।
तत्किं कर्मणि घोरे मां नियोजयसि केशव।।३-१।।
सन्धि विग्रहः
ज्यायसी चेत् कर्मणः ते मता बुद्धिः जनार्दन।
तत् किम कर्मणि घोरे माम् नियोजयसि केशव।।३-१।।
श्लोकार्थः
हे जनार्दन! कर्मणः बुद्धिः ज्यायसी ते मता चेत्,
तत् हे केशव! माम् घोरे कर्मणि किम् नियोजयसि?
शब्दार्थः
3.1 ज्यायसी=better चेत्=if कर्मणः=than fruitive action ते=by you मता=is considered बुद्धिः=intelligenceजनार्दन=O Krishna तत्=therefore किम=why कर्मणि=in action घोरे=ghastly माम्=me नियोजयसि=you are engaging केशव=O Krishna
Meaning
3.1: Arjuna said, O Janardana, You said that knowledge (Buddhi) is superior to action (Karma). O Kesava, therefore, why do you get me involved in this horrible act?